Het vergeten rijk van de Inca's

Geplaatst op zondag 24 september 2006 @ 15:29 , 1265 keer bekeken

De grondslag van de Inca samenleving werd gevormd door de ayllu, kenmerken van ayllus waren het onderling samenleven, delen van land, dieren en gewassen. De ayllus varieerden in omvang van kleine boerendorpjes tot grotere steden. Iedereen behoorde tot een ayllu. Een individu werd in een ayllu geboren en hij stierf er ook. Zelfs de keuze van een levenspartner kon worden gemaakt door de ayllu. Als een Inca man niet voor zijn 20e levensjaar getrouwd was, werd er door de ayllu een partner voor hem gekozen.

De landbouw vormde de basis van de Inca economie en produceerde bijna al het voedsel dat de Inca's nuttigden. Iedere ayllu had zijn zelf bedruipende boeren gemeenschap. Ayllu leden werkten gezamenlijk op het land om voedsel en katoen te kunnen telen. Al het voorkomende werk werd met de hand verricht, daar de Inca's nog geen beschikking hadden over wielen en trekdieren om te ploegen. Ze gebruikten daarvoor in de plaats simpel gereedschap zoals een zware houten spa of voetploeg genaamd taclla, een zware knuppel met een steen aan het eind om kluiten te breken, een schoffel met een bronzen blad en een graafstok.

De inwoners van het Andes gebied ontwikkelden meer dan de helft van de agrarische producten die de wereldbevolking vandaag de dag nog steeds eet. Hieronder vallen meer dan 20 maïssoorten, 240 aardappelsoorten en één of meer soorten bonen, pepers, pinda's en cassave (een soort wortel). De belangrijkste van allen was wel de aardappel. De Inca's plantte de aardappel, die bestand is tegen strenge vorst, op hoogten van 4600 meter. Op deze hoogten maakten de Inca's gebruik van de natuurlijke weersomstandigheden om de aardappel te vriesdrogen of te drogen door de hitte van de dag net zolang tot alle vocht uit de aardappel was verdwenen. Deze werd vervolgens verwerkt tot aardappelmeel. Ook verbouwden ze maïs tot een hoogte van 4100 meter. Deze maïs werd vers, gedroogd of gepoft gegeten. Ze brouwden er ook een alcoholhoudende drank van die bekend stond onder de naam saraiaka of chicha.

Chicha beker

De Inca's stonden voor grote problemen met betrekking tot de hoeveelheid landbouwgrond. Het bergachtige terrein was een van de problemen evenals het tekort aan water op sommige plaatsen. Om dit allemaal te kunnen compenseren werd het systeem van terrassenbouw, dat uitgevonden was door eerdere beschavingen, in gebruik genomen. Ze bouwden stenen muren om zo hoger gelegen velden te kunnen maken. Deze velden vormden een trapsgewijs patroon langs de hellingen van de heuvels die te stijl waren om te irrigeren of om te ploegen in hun normale staat. Terrassen zorgden voor beter bewerkbaar land en verhinderden dat de vruchtbare aarde bij zware regenval werd weggespoeld. Het regenseizoen in de Andes valt tussen december en mei, maar er zijn ook jaren dat de regenval uit blijft. De Inca's bouwden ingewikkelde waterwerken om het land te kunnen bevloeien. Er werd ook gebruikgemaakt van natuurlijke meststoffen zoals guano, nitraat-rijke vogeluitwerpselen, dat rijkelijk voorhanden was in de kustgebieden. In de hooglanden gebruikten de boeren de resten van geslachte lama's als meststof.

inca goud