De Inca’s waren een indianenvolk, het rijk lag in het westen van Zuid Amerika en strekte zich uit over meer dan 4000 kilometer. Het gebied omvatte delen van het hedendaagse Colombia, Equador, Peru, Chili, Bolivia en het noorden van Argentinië. Zij hadden in de 15e eeuw een van de grootste en welvarendste rijken van het westelijk halfrond opgebouwd.
De Nieuwe Wereld
Rond 1531 was Zuid-Amerika nog niet ontdekt. Dus niemand wist dat het rijk van de Inca’s daar lag. De Europeanen wisten wel dat Zuid-Amerika bestond. Zij noemden dit de Nieuwe Wereld.
De laatste slag aan het Incarijk werd toegebracht door een kleine groep Spaanse veroveraars, aangevoerd door Francisco Pizarro, die de Inca Atahaulpa (die als overwinnaar uit de broederstrijd te voorschijn kwam) gevangen nam en later executeerde. Met zijn dood in 1533 stortte het Incarijk in elkaar.
Van de gebouwen van de Inca’s is weinig meer over dan ruïnes. De Inca’s bouwden zonder specie maar stapelde blokken steen op elkaar die zeer nauwkeurig in elkaar paste. Vele hedendaagse gebouwen in de Peruaanse stad Cuzco zijn gebouwd op resten van oude Incagebouwen, want Cuzco was de hoofdstad van het rijk.
Ze noemden hun rijk zelf “Tawantinsuyu”, het rijk van de vier streken, verwijzend naar de vier regio’s die aan de hoofdstad grensden.
De taal
De Inca’s spraken een zuidelijke variant van het Quechua. De Inca-elite, de échte Inca’s, spraken een “geheime” taal waarvan de wetenschap nog steeds niet weet welke taal het is. De Inca’s zijn geen compleet volk zoals de Maya’s, de Inca’s zijn enkel de leidende klasse.
Andere talen, waarvan het Aymara het belangrijkste was, werden zoveel mogelijk onderdrukt. Wanneer de Inca’s een nieuw gebied veroverd hadden, deporteerden ze een deel van de bevolking, dat ze vervingen door indiaanse stammen die de Inca’s beter gezind waren, die al de Incacultuur droegen en Quechua spraken. Hierdoor konden ze hun taal en cultuur effectief aan de onderworpen volkeren opleggen.
De Inca’s kenden geen schrift, maar hadden de Quipu, dit waren touwtjes met knopen erin. Deze knopen symboliseerde een getal, de verschillende kleuren van de touwtjes gaven aan wat er geteld werd. Het getallen systeem was net als de onze tientallig, met deze quipus konden de Inca’s een nauwkeurige kalender bijhouden. Quipu’s zijn nog altijd niet ontcijferd.
Er zijn een aantal interessante ‘oorsprong mythes’ over de vraag waar de Inca’s vandaan kwamen, maar hoogstwaarschijnlijk waren ze een stam uit de regio van het Titicacameer. Deze stam was de Quechua (de naam die nu nog gebruikt wordt om de inheemse taal mee aan te duiden) en het hoofd van de stam werd de Inca genoemd.
Maya’s
Eén van de meest ontwikkelde volken in het oude Amerika was ongetwijfeld de Maya. Dit volk kende een hoogstaande cultuur en kwam vrij plotseling in het midden van Amerika opzetten. De Maya’s, die vaak ook onder de categorie Indianen worden gerekend, kenden als eerste van de precolombiaanse volken het schrift en hadden een zeer precieze kalender. Dit volk leefde in Honduras, Guatemala en Zuid-Mexico.
Ze leefden in kleine stadsstaten onder leiding van koningen die als bemiddelaars tussen goden en mensen werden gezien.
Architectuur
De Maya’s blonken uit in het bouwen van monumentale architectuur, stenen altaren, beeldhouwkunst en steles. De Maya’s bouwden gebouwen, piramides bijvoorbeeld die de vergelijking met Egyptische of Griekse gebouwen konden doorstaan.
Klassen
De sociale klassen binnen de Maya-beschaving kunnen verdeeld worden in drie lagen.
De bovenste laag bestond uit priesters. Deze priesters werden door de rest van de bevolking bijna vereerd als goden. Hun huizen werden gebouwd op hoge plateaus van steen en kalk. De onderste lagen keken hoog op tegen deze mensen die bovendien alles afwisten van astronomie, hun schrift, wiskunde en alles wat heilig was. Als een van deze personen overleed werd er een piramide gebouwd en samen met hem ging er veel voedsel, kunst en juwelen mee zijn graf in. Dit was om het hem in het hiernamaals zo prettig mogelijk te maken. Een tijd na zijn dood werd de grafpiramide door de bevolking niet meer als graf gezien maar als heilige plaats, waar men o.a offers kon brengen.
De middenstand bestond uit ambtenaren, tempeldieners en dergelijken. Zij zorgden voor bijvoorbeeld de organisatie voor de bouw van een piramide en hielden de boeren aan het werk.
Het overgrote deel van de bevolking bestond uit boeren die op weinig voedselrijke gronden maïs verbouwden. Tevens werden er aardappelen, yucca, cacao en tomaten verbouwd. Omdat er niet het hele jaar op het land gewerkt hoefde te worden werden de boeren in de winter vaak ingezet om piramides te bouwen.
Geloof
De Maya’s leunden voor hun zielenheil op de koning als spiritueel leider. Hij was bemiddelaar tussen de bevolking en de goden. De Maya’s geloofden dat een goede band met de goden garant stond voor welvaart en voorspoed.
In het begin van hun beschaving stelde de godsdienst van de Maya’s niet veel voor: ze vereerden enkele natuurfenomenen maar langzamerhand groeide deze natuurgodsdienst uit tot een ingewikkelde godsdienst die eigenlijk alleen maar weggelegd was voor ingewijden. Hun godsdienst was in hoofdzaak gebaseerd op een vergoddelijking van hemellichamen en een verering van het begrip ‘tijd’. Deze twee dingen staan natuurlijk wel in verband. De Maya’s kenden ook mensenoffers.
Na de inval van de Tolteken veranderde de godsdienst natuurlijk ook. Aan het hoofd van de Tolteken stond niemand minder dan Quetzalcoatl. Later werd Quetzalcoatl-Kukulkan vereerd als de god van de maan, de sterren, de vruchtbaarheid, het water en de wind. Quetzalcoatl is als slang met veren, goed te herkennen in de vele bouwwerken.
Chac-Mool was de regengod bij de Tolteken en zo ook bij de Maya’s. Ook andere pre-Columbiaanse culturen kenden de Chac-Mool. Andere belangrijke goden waren: de zonnegod Kikich Ahau, de maangodin Ixchel, de god van de dood Ah Puch, en de oorlogsgod Ek Chuah.
De ondergang van de Maya-beschaving is een complex geheel van oorzaken en verbanden. Er is niet één factor aan te wijzen die op zichzelf verantwoordelijk is. In feite zou je kunnen zeggen dat de Maya’s het slachtoffer waren van hun eigen succes.
2012
De Maya’s profetieën over het einde van de Maya kalender in december 2012 houd heden ten dage mensen bezig, de Maya’s waren niet het enige volk die iets met het jaar 2012 hadden. De Maya’s die nog overgebleven zijn geloven dat er in 2012 een poort geopend die de mens naar een hoger bewustzijnsniveau zal brengen.
Voor de Azteken betekent 2012 het einde van de mensheid. Zij geloofden dat een kosmische bron dan op aarde neer zou dalen en de galactische klok wordt terug gereset. Ze geloofden dat de tzitzimime, de hemelse demonen, via de geopende poort massaal de aarde zouden demoniseren.
De Inca’s delen dan weer de mening van de Maya’s. Inca-mythes herinneren de mensheid eraan dat er in 2012 een amacushicushi plaats zal vinden. Amacushicushi kan vertaald worden als ruimtetijdverstoring. Uit de losse pols kun je daar dus een poort naar een andere dimensie van maken.
Wil je meer leren over deze fascinerende rijken en ben je benieuwd naar de profetieën over het jaar 2012? Reis dan eens terug in de tijd bij de onderstaande clubs. Hier vind je heel veel interessante informatie en mooie foto’s. Enjoy the trip!
Het vergeten rijk van de Inca’s
DE WERELD VAN DE MAYA’S
2012
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.